Hebluj to pierwsza okazja, by zapoznać się z najlepszymi piosenkami nagranymi w ramach projektu Trójmiejska Scena Hip Hop 50+. A właściwie dwie okazje, bo dokonania raperów w wieku przedemerytalnym prezentujemy w dwóch wersjach: krótkiej (13min) i długiej (28min). Heblować można więc krótko lub długo. Zależy ile macie czasu.

HH50+ to spotkanie z raperami, którzy reprezentują biedę inną od tej, do której nawykliśmy. Orzech, Antyk, Joozef nie chleją pod klatką, bo nie mają czasu – całe dnie rozpamiętują ścieżki, na które nie mieli wstępu. Nie mogą grać w kosza, bo odradza im to lekarz w przychodni, do której dostali się po latach w kolejce. Nie znają supermodelek i celebrytów. Mają za to pojęcie jak rezygnować ze wszystkiego, a potem wstać z łóżka pomimo nicości.

To Świetliccy, Stasiuki, Ciorany z sąsiedztwa. Jeśli hip hop kiedykolwiek był kontrkulturowy to właśnie tu i teraz, na Hebluj, gdy biorą się za niego ludzie bez pojęcia o tak zwanych „bitach” czy „flow”. Rap Orzecha, Antyka, Joozefa, Falowca nikomu się nie narzuca, wręcz przeciwnie: umyka uwadze. Jest wadą ukrytą, skazą, która podszywa rzeczywistość. Wracamy do czasów, gdy hip hop trzeba było zmyślać. Bardzo chcieliśmy go mieć – tu, u nas, w Polsce – ale byli Kazik i Liroy, Yapa i Pedał Roman.

Teraz jest Hebluj. Krótka antologia rapu o dwustuprocentowej autentyczności, może dlatego właśnie, że nie nagrali go raperzy, lecz ludzie, którzy ze współczesnej kultury zostali na różne sposoby wykluczeni. Nie przez ulicę, co to to nie, lecz system. Hip Hop 50+ to w istocie projekt punkowy – dopominający się o prawa (jakiekolwiek) i zarazem stroniący od ich formułowania. Nie znajdziemy tu żadnej wizji, nic z optymizmu, perspektyw. Trzeba iść do roboty, ale po co?

Hebluj można by wpisać w nurt wytyczony przez Orient duetu Syny, a wcześniej Księgę tajemniczą Kalibra, ale pozostaje zjawiskiem osobnym. Tak jak zapomniane rzemiosła, przedmioty i czynności pochłania uwagę i konsumuje czas tych, którzy nie najlepiej czują się we współczesności – są, krótko mówiąc, 50+ bez względu na metrykę. Dlatego też młodzi producenci robią tu bity, a emeryci i renciści – rymy. Zapraszamy do odsłuchu.